Hello?

Mimetyczna instalacja z 1996 roku z lalką ożywioną projekcją i obsesyjnym, niepokojącym dźwiękiem, odwołująca się do tradycji iluzji, fantasmagorii i – w tym kontekście – historii telewizji. Gra z emocją odbiorcy, sięgająca do jego dziecięcych doświadczeń i podświadomości, symulacja ożywionej, zniekształconej postaci we wczesnym eksperymencie artysty, kreującego współcześnie „environmenty” scenograficzne otaczające widza; twórcy kontynuującego rozważania nad fikcją i nie-naturalnością, poznaniem zmysłowym i pozorem realności.