Ogromna mechaniczno-elektroniczna pętla, ukazująca tak równoczesność, jak i następstwo rejestracji i odtworzenia.

Wideo-Kino-Maszyna

Józef Robakowski

1992

Play

Tytuł pracy biegnie od wideo, poprzez historyczny, optyczny nośnik – taśmę filmową, do generalnego pojęcia nadającego sens wszelkim sposobom wyjścia człowieka poza narzędzia ciała, ręki i oka-maszynę. To odwrócenie biegu historii zapisu ruchomego obrazu. Instalacja Józefa Robakowskiego, twórcy tak awangardowego, jak i uniwersalnego, zbiera kilka kluczowych dla jego praktyki artystycznej obszarów w jeden obiekt.

The work’s title spans from the video to the film tape (a historical optical carrier), to the overall notion designating all ways and devices the human employs in seeking to go beyond the readily available instruments of the body – the hand and the eye. This sequence reverses the history of recording the moving picture. Józef Robakowski is an avant-garde and also universal artist, and his installation weaves together several signature components of his artistic practice into one object.

Wideo-Kino-Maszyna